Η σοβαρότητα της κακοποίησης μέσα από το διαδίκτυο κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2017 στο Ηνωμένο Βασίλειο, έστρεψε το ενδιαφέρον των πολιτικών στην αναγκαιότητα νομοθετικών ρυθμίσεων που έθεταν όρια στο Facebook και στο Twitter, όπως και στη Google ως προς την ευθύνη που έφεραν για το περιεχόμενο που αναρτιόταν στις σελίδες τους.
Ωστόσο, η δυσαρέσκεια και τα παράπονα για την διαδικτυακή παρενόχληση και κακοποίηση στο Ηνωμένο Βασίλειο, συνέχισαν να αυξάνονται. Προσφάτως αποκαλύφθηκε ότι η αστυνομία λαμβάνει καθημερινά 200 αναφορές για διαδικτυακή κακοποίηση -γεγονός που χαρακτηρίστηκε από την αστυνομία του Essex σαν «κορυφή του παγόβουνου».
Οι κολοσσοί της Silicon Valley, όπως η Facebook και η Google προστατεύονται από την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ηλεκτρονικό εμπόριο (2000/31/EC), η οποία καθορίζει ότι αυτού του τύπου οι εταιρείες λειτουργούν σαν «υπηρεσίες ενημέρωσης της κοινωνίας». Όμως, αυτού του είδους οι υπηρεσίες προσδιορίζονται από την «παθητικότητα» του μέσου που τις φιλοξενεί και όχι από την ενεργή συμμετοχή των διάμεσων «εκδοτών» για το περιεχόμενο αυτών των υπηρεσιών. Με άλλα λόγια, οι κολοσσοί φιλοξενούν την ενημέρωση αλλά δεν έχουν καμία εξουσία πάνω σε αυτήν την ενημέρωση, αλλά την «εξυπηρετούν» παθητικά. Έτσι, κοινωνικά δίκτυα, όπως το Twitter, εξαιρούνται από διώξεις όταν οι χρήστες τους ποστάρουν παράνομο περιεχόμενο , όπως ρατσιστικά σχόλια. Το μόνο που αναμένεται από αυτά είναι να κατεβάζουν τα προσβλητικά σχόλια αφού διατυπωθούν παράπονα. Τον Ιούνιο του 2017 η Γερμανία ενεργοποίησε σχετική νομολογία προκειμένου οι εταιρίες κοινωνικής δικτύωσης να πληρώνουν ποινή, το λιγότερο 2,3εκ. ευρώ, στην περίπτωση που δεν κατέβαζαν από τις σελίδες τους απρεπές περιεχόμενο, εντός 24 ωρών.
Η τεράστια πρόκληση της αντιμετώπισης της διαδικτυακής κακοποίησης προσπαθεί να απαντηθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες μέσα από ειδικές επιτροπές παρακολούθησης της παρενόχλησης μέσω διαδικτύου. Ωστόσο, καθώς εξελίσσεται το φαινόμενο, γίνεται ολοένα και πιο προφανές σε όλους, ότι δεν αντιμετωπίζεται μόνο με κανονισμούς.
Εκπαίδευση, εκπαίδευση, εκπαίδευση
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυριαρχούν σχεδόν σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες. Περισσότεροι από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι κάνουν χρήση του Facebook σε μηνιαία βάση, σύμφωνα με τις στατιστικές της ίδιας της εταιρίας.
Ακριβώς εκεί εντοπίζεται και η ανάγκη εκπαίδευσης των ανθρώπων για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται «διαδικτυακά». Έχει μάλιστα συζητηθεί η σκέψη «πράσινης κάρτας» για την ορθή χρήση του διαδικτύου, για την απόκτηση της οποίας θα πρέπει να δίνονται υποχρεωτικά κάποια μαθήματα, που θα περιλαμβάνουν συμβουλές για το πώς μπορούμε να συμπεριφερόμαστε διαδικτυακά.
Όσο όμως η χρήση των μέσων θα πρέπει να υποβάλλονται σε περιορισμούς, τόσο περισσότερο θα πρέπει να εκπαιδεύονται οι χρήστες για την αντίδραση τους σε ό,τι ανεβαίνει, αφού διαπιστώνεται ότι τα like στο Facebook και στο Twitter αυξάνονται σημαντικά όταν το περιεχόμενο που σχολιάζεται διαδίδει το μίσος και την παρανομία.
Ακόμη και αυτοί που ποστάρουν κακοποιητικά μηνύματα θα πρέπει να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων τους, ξεκινώντας με την εκπαίδευση των νέων αυτών χρηστών στις επιπτώσεις και προεκτάσεις που έχουν οι πράξεις τους. Οποιαδήποτε νομοθεσία και αν εφαρμοστεί, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, αλλά θα πρέπει και οι νέοι χρήστες να κατανοήσουν ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ της διατύπωσης μίας άποψης και της κακοποιητικής συμπεριφοράς.
Πηγή: The conversation
