Γιατί είναι σημαντικό να καταγγείλετε την κακοποίηση
Αντιλαμβάνεστε ότι το παιδί που μένει στη διπλανή πόρτα, κακοποιείται. Πολύ συχνά εκλιπαρεί για βοήθεια, πολύ συχνά κλαίει ή ακόμη και ουρλιάζει, πολλές φορές στέκεται έξω από την πόρτα του σπιτιού και ζητά από τη μητέρα του να το αφήσει να μπει, άλλες φορές περιφέρεται έξω αργά μέσα στη νύχτα ή τα ρούχα του είναι βρώμικα και σκισμένα. Και όμως, δυσκολεύεστε να δηλώσετε τις ανησυχίες σας. Δε μιλάτε για αυτό παρά μόνο στον πολύ στενό οικογενειακό σας κύκλο ή ίσως, ούτε και σε αυτούς.
Μπορεί να ανησυχείτε ότι ίσως κάνετε και λάθος. Μπορεί να μη θέλετε να βάλετε σε μπελάδες κανέναν άλλον, ούτε κάποιο μέλος της οικογένειας σας, ούτε κάποιον τρίτο. Μπορεί ακόμη και να νιώθετε ότι και η δική σας φωνή ενδεχομένως να μην ακουστεί ή να μη γίνεται πιστευτός/πιστευτή.
Τι θα γίνει όμως, αν δεν καταγγείλετε έστω και τις ανησυχίες σας ή τις υπόνοιες σας;
Εάν ΔΕΝ μοιραστείτε τις ανησυχίες σας, τότε αφήνετε ένα παιδί σε κίνδυνο και σε επαναλαμβανόμενη κακοποίηση. Η δική σας παρέμβαση, η δική σας καταγγελία, μπορεί να γίνει το πρώτο βήμα για να προστατευτεί, για να λάβει τη στήριξη που χρειάζεται. Κάθε παιδί και κάθε νέος άνθρωπος αξίζει να είναι ασφαλής.
Δε χρειάζεται να είστε βέβαιοι. Δε χρειάζεται να ξέρετε σίγουρα. Χρειάζεται να μοιραστείτε τις ανησυχίες σας. Μπορεί να κάνετε λάθος. Μπορεί όμως και όχι. Μιλήστε σε μία από τις τηλεφωνικές γραμμές για να πάρετε στήριξη και να δείτε τα επόμενα βήματα. Μπορεί αν αναφέρετε τις υποψίες σας στην αστυνομία να πληροφορηθείτε ότι έχουν υπάρξει και άλλες καταγγελίες για το συγκεκριμένο παιδί και να νιώσετε ότι ενώνετε τη φωνή σας για τη «διάσωσή» του. Εάν η κατάσταση συνεχίζεται, επιμείνετε. Ζητήστε νομική συμβουλή. Καλέστε στο ΕΛΙΖΑ. Κανένα παιδί δεν πρέπει να μείνει χωρίς προστασία. Γίνετε ένας από αυτούς που θα ενώσει τη φωνή του για «Μηδενική Ανοχή στην Παιδική Κακοποίηση».
